Kitap hakkında: yıl / “The Land of Extras” hakkındaki hayran kurgu. Her ne kadar benim açımdan A. Cruz'un "Demiurge" adlı kanonik versiyonundan. Kapıdan çıkarken güneş ışığı gözlerimi kamaştırdı, o kadar ki bir dakikalığına gözlerimi kırpıştırdım ve neredeyse kör bir şekilde hareket ettim. Kapıların dışında tropikler başladı, “Yazın Ahara'dan” versiyonu! Ceketin, kazağın ve tişörtün altındaki vücut anında ıslandı ve ürkek ter damlaları sırtından külota doğru aktı. Ellerimdeki kan kurumuş ve cildimi hoş olmayan bir şekilde sıkılaştırmıştı. Böyle rahat bir hangardan bana eşlik eden siyah adam yine bir şeyler çığlık attı ve çok geçmeden biri önde, arkamda eski bir tanıdık olmak üzere iki kişi bana eşlik etmeye başladı. Beni yaklaşık on dakika boyunca yönlendirdiler, bazen zincir bağlantılı ağ veya benzeri bir şeyden, bazen beton bloklardan veya yekpare betondan yapılmış yüksek çitler arasındaki teknik yollar boyunca beni arkadan bir namluyla dikkat çekmeden ittiler ve onlar da beni yaklaşık on dakika kadar yönlendirdiler. Sonunda beni yandaki çitteki göze çarpmayan bir kapıya ittiğinde, çılgınca sıcak güneşin altında terden su basmış spor ayakkabılarla, vücuduma yapışmış kıyafetlerle yürümek benim için kötü hale gelmeden önce zaten her türlü hoşgörüsüz davranışa hazırdım; ve hatta bir silah namlusu tarafından kürek kemiklerime itiliyorum! Üstelik siyahlar kendi aralarında konuşmaya ve zaman zaman gülmeye başladılar. Hayır, İngilizce ile okuldaki sapıklıklar da dahil olmak üzere yabancı diller konusunda uzman değilim, ancak bilgim "zis Rus piç" ifadesini anlamaya yetiyordu. Bu nedenle gelecekteki kaderim hakkında ciddi şekilde endişelenmeye başladım, artık herhangi bir yerde olduğumu ama memleketimin sanayi bölgesindeki komşunun garajının yakınında olmadığımı anladım, düşüncelerim yeterliydi...